افزایش بیماران تنفسی در پایتخت و بدترشدن آلوده گی هوا

افزایش بیماران تنفسی در پایتخت و بدترشدن آلوده گی هوا
کابل، پایتخت افغانستان این روزها بدترین وضعیت محیط زیستی را تجربه میکند. شامگاهان هنگامی که شهروندان کابل دوباره به خانه های شان بر میگردند، گواه آلوده گی سرسام آوری هستند که آنان را به ستوه آورده است. در گذشته نهادهای محیط زیستی مشمول اداره ی محیط زیست کابل، با برنامه های مدون تلاش کرده بود تا جلو آلوده گی های محیط زیستیی را بگیرد، اما پس از روی کار شدن حکومت جدید طالبان، ظاهرن دیده می شود که برنامه ریزی برای کاهش آلوده گی محیط زیست کابل اندک شده است.
شماری از شهروندان کابل می گویند که دست کم چهار ماه پس از روی کار شدن اداره ی جدید طالبان، این گروه تا هنوز نتوانسته است راهکار مناسبی را برای کاهش آلوده گی محیط زیست روی دست بگیرند. این شهروندان از امارت اسلامی طالبان میخواهند تا بدون هیچ گونه درنگی برنامه های تازه را برای کاهش و مدیریت آلوده گی محیط زیستی روی دست بگیرند. در تازه ترین مورد گفته می شود چندی پیش گروه طالبان یکی از اعضای وابسته به خود را منحیث رییس، اداره ی محیط زیست کابل گماشته اند. اکنون شهروندان کابل خواهان گماشتن افراد شایسته و متخصص در این بخش هستند.
حسین علی، باشنده ی ناحیه ی چهارم شهر کابل است، او در گفت و گو با سایت تایمز میگوید که آلوده گی محیط زیست سبب افزایش بیماری های تنفسی شده است. به گفته ی حسین علی: “آلوده گی هوا سبب شده تا شماری از اعضای خانواده ام دچار بیماری های تنفسی شوند، تا حال من دست کم چهار عضو خانواده ام را نزد داکتر برده ام که از این میان یکی شان برای یک هفته در شفاخانه ی جمهوریت کابل بستری است.”
در همین حال عبدالله انوری، داکتر داخله ی عمومی در گفت و گو با سایت تایمز دلیل افزایش محیط زیستی را ورود مواد نفتی بی کیفیت و همچنان معیاری نبودن مواد سوختی میپندارد. آقای انوری می گوید: “یکی از دلایل بنیادی بدتر شدن وضعیت محیط زیست در کابل، استفاده از مواد سوختی بی کیفیت در وسایط نقلیه و همچنان مواد سوختی در خانه ها است. با فرا رسیدن سرما و ضعف اقتصادی، مردم نا گزیر هستند که مواد غیر معیاری را بسوزانند و این مسأله به بیشتر شدن آلوده گی محیط زیستی انجامیده است.”
باشنده های کابل در حالی از افزایش بیماری های محیط زیستی در شهر کابل سخن میزنند، که در حال حاضر بهای مواد سوختی با کیفیت به دو برابر رسیده است و شهروندان از لحاظ اقتصادی نمیتوانند مواد سوختی با کیفیت را خریداری و استفاده کنند.