با این کودک نمیتوان سیاست کرد
قسمت نخست
احمد مسعود که خود را رهبر جبهه مقاومت معرفی میکند، درین روز ها رو به رسانه ها کرده و به بیان دیدگاه های سیاسی خود و یارانش
میپردازد . او درین روز های نزدیک گفتگو هایی با صدای امریکا ، افغانستان انتر نشنل ، دویچه وله و دیگر رسانه ها انجام داده و دید گاه های سیاسی خود را به جهان عرضه کرده است.
احمد مسعود درین گفتگو ها وضعیت سیاسی – نظامی افغانستان را به بررسی گرفته و حرف های تازه ای دارد که مختصرا به آن میپردازم:
آقای مسعود که در هر مطاحبه اش بار ها ادعا میکند برای ازادی میجنگد ،در برابر این پرسش که سیاست امریکا را در قبال افغانستان چگونه ارزیابی میکند ، میگوید فکر نمیکنم که امریکا پس از سقوط جمهوریت، پالیسی مشخصی در رابطه به افغانستان داشته باشد بلکه برای جلوگیری از خطر گسترش تروریزم وجلو گیری از بد تر شدن اوضاع در بعد اقتصادی وسیاسی ،تلاش برای حکومت فراگیر وحقوق زنان ، قدم های تاکتیکی بر میدارد اما امریکا باید به قدم ها و سیاست ها تاکتیکی اکتفا نکند و برنامه ستراتیژیک مشخصی برای افغانستان داشته باشد.
کسی که دم از آزادی زده و سنگ شکست ابر قدرت ها را به سینه میزند، نه تنها از توافقات دوحه ، خروج نیرو های خارجی و برنامه های امریکا وناتو آگاهی ندارد بلکه از کشوری که بیست سال حضور نظامی و اشغال در افغانستان داشت، می طلبد تا به اقداماتی چون حقوق زنان ، تهدید تروریزم و مدیریت اوضاع سیاسی –اقتصادی بسنده نکرده بلکه برنامه مشخصی برای افغانستان بریزد یعنی به زبان دیگر میگوید که امریکا دوباره نیرو بفرستد و حکومتسازی کند.
( اینست دیدگاه قهرمان آزادی )
او به این حرفها بسنده نمیکند بلکه در برابر پرسش دیگری که چرا مقاومت فرا گیر نشده است میگوید که ما بدون کمک و امکانات نمیتوانیم مقاومت را گسترده تر کنیم بلکه باید با ما همکاری صورت گیرد اما وقتی خبر نگار دوچه وله به او میگوید که امریکا علاقه ای به دوام جنگ در افغانستان ندارد ، دوباره حرفش را گرفته و میگوید ما نگفته ایم که باما کمک نظامی کنند .
احمد مسعود که درین گفتگو ها ادعا میکند طالبان جز میل تفنگ هیچ منطقی را نمی پذیرند، در پاسخ به پرسش دیگری پیرامون گفتگو ها در تهران میگوید هیت حکومت کنونی افغانستان از من خواست تا در دولت با هم کار نما ییم مگر من نپذیرفتم .
شما قضاوت کنید که حکومت، دشمن شکست خورده و فرار کرده خود را دعوت نماید تا در ادارات سهم گرفته و کار نماید آیا این حکومت تنها به تفنگ باور دارد یا به همه پذیری و کار مشترک؟
احمد مسعود ادامه میدهد که اقای امیر خان متقی برایش گفت یا با دولت یکجا شود ، یا اسلحه بر زمین بگزارد ویا راه دشمنی را اختیار کند.
قضاوت از شما آیا راه چهارم وجود دارد که برایش پیشنهاد میشد؟
اگر با دولت یکجا میشود باید یکجا شود
اگر راه مخالفت سیاسی را در پیش میگیرد باید اسلحه را بر زمین نهد زیرا مبارزه و مخالفت سیاسی اسلحه نمیخواهد.
اگر میجنگد جز دشمن چه اسمی برایش می نهید؟
درین مصاحبه خبر نگار دوچه وله از او میپرسد که چه نوع نظام برای آینده افغانستان میخواهید؟
مسعود در جوابش میگوید نوعیت نظامی که ما میخواهیم سالها قبل در یک مقاله نوشته ونشر شده است . شما میتوانید آنرا مطالعه کنید اما نظام باید متمرکز نباشد. خبر نگار اندکی کنجکاوی کرده و علاوه میکند که نظام های غیر متمرکز نیز گونه های از هم متفاوت دارند مانند فدرالی ، فدرالی ریاستی ، فدرالی پارلمانی، ریاستی یا پارلمانی غیر فدرالی؟
نوجوان در پاسخش میفرماید که شما میتوانید همان مقاله نشر شده را مطالعه فرمایید.
جوانی که در تشریح متمرکز و غیر متمرکز مشکل دارد و آگاه نیست سالها قبل که او طفل بود کاکای بیسوادش نظام آینده افغانستان را در یک مقاله چگونه ترسیم کرده است ، یک رهبر و چهره مرکزی برای سیاسیت و نبرد درافغانستان خواهد شد؟
به این تمکین که ساقی باده در پیمانه می ریزد
ادامه دارد….
