حمله تروریستی روز گذشته بالای هوتلی که دران مردم بود وباش واتباع خارجی نیز رفت وآمد دارند ، یک عمل تروریستی و ضد بشریست که جز جنایت آشکار و انسان کشی ، تعریف دیگری نمیتوان برایش داد اما این پرسش را باید با کمی تامل و دقت پاسخ داد که این حمله تروریستی چرا و درچه زمانی صورت میگیرد ؟ تا اندکی به ریشه و انگیزه اصلی آن برسیم واین نکته هم تا جایی روشن شود که گروهک های مزدور و خود فروخته را چه کسانی استخدام و به کام مرگ میفرستند.
اما قبل از همه دانستن این نکته ضروریست که نیرو های امنیتی با کمال احتیاط و هوشیاری توانستند این حمله گروهی را طوری خنثی نمایند که جز از سه تروریست حمله آور ، کسی دیگر جان خود را از دست ندهد بدین معنی که بر خلاف نگرانی ها و تبلیفات نادرست ، نیرو های امارت اسلامی توانایی برتر و بهتر از نیرو های امنیتی حکومت گذشته دارند (که در هر قدم از حمایت خارجی ها بر خوردار بودند.)
برای روشن شدن موضوع باید بدانیم که این حمله تروریستی و حملات دیگر از قبیل بمبگذاری در سرویس مسافر بری ویا انفجار در دوکانهای صرافی ، در چه زمانی صورت میگیرد؟
چند هفته گذشته ابستن تحولاتی بود که نشانه های آشکاری از تحکیم روابط افغانستان با کشور های جهان را با خود داشت .
نماینده های بلند رتبه امارت اسلامی شامل وزیر دفاع ملی و وزیر امور خارجه ، با مقامات و نماینده های کشور های مهم در دوحه دیدار و روی چگونگی تحکیم روابط دوجانبه و گسترش آن صحبت کردند.
کشور ناروی به صراحت اعلان کرد که روابط با حکومت جدید افغانستان را حفظ و تقویه میکند و از جهان نیز خواست تا روابط با افغانستان را ادامه دهند.
تام ویست نماینده ویژه امریکا برای افغانستان نیز از پیشرفت ها و شرایطی برای رسمیت شناختن افغانستان صحبت کرد که حکومت آن شرایطرا براورده کرده و خواهد کرد.
پسس از آنکه هیت بلند رتبه کشور پاکستان به افغانستان آمد ، بلاول بوتو زرداری وزیر خارجه پاکستان اعلان کرد که دنیا باید روابط با افغانستان و افغانستان روابط با جهان را در اولویت قرار دهند.بوتو از آمادگی کشورش در تامین روابط دوجانبه میان افغانستان و جهان نیز اطمینان داد .
نشست مسکو که بیشتر یک نشست ضد حکومت افغانستان پنداشته میشد نیز روی ادامه و گسترش روابط سیاسی – دپلو ماتیک وارسال کمک های بشری به افغانستان تاکید کرد که سخنگوی امارت اسلامی نیز ازین طرح استقبال نمود.
بدین ترتیب نشانه هایی از فراهم شدن زمینه های تعامل سالم سیاسی میان افغانستان و جهان در یک ماه گذشته به وضاحت دیده شد و این احتمال که کشور های جهان در نتیجه مذاکره، و توافق روی یک سلسله موضوعات ، روابط رسمی سیاسی – دپلوماتیک خویش با افغانستان را اغاز نمایند ، بیشتر از پیش مساعد شد.
این امر گروه ها و برخی از کشور های مزدوری را که در پی تخریب امارت اسلامی و منزوی شدن افغانستان اند،بیشتر از پیش ناراحت و هراسان کرد زیرا وجو وفعالیت سیاسی آنها مربوط به اینست که چگونه امارت اسلامی را تخریب نموده وازین راه امتیاز گیری نمایند .
این مزدوران فروخته شده دست به استخدام اجیران بی هویت و بی مفکوره زده و میخواهند در بدل پرداخت پول ، آنها را به آشوبگری و فتنه انگیزی استخدام نمایند.
اما جهان دیگر به این افسانه پردازی ها باور واتکا نخواهد کرد زیرا تروریزم و دهشت افگنی راهی نیست که جهان آنرا برای نیل به اهداف مدنی در پیش گیرد. با انسان کشی ورعب افگنی نمیتوان به حقوق انسانی و آسایش بشر رسید.
آنانیکه در گذشته مسوولیت حملات بر مکاتب ، دانشگاه ها و مردم غیر نظامی را (که خود انجام میدادند) بر دوش امارت اسلامی می افگندند، امروز با این اعمال چهره های سیاه خویشرا خود به جهان و جهانیان اشکار میکنند.
داعش پدیده ای نیست که صلح و امنیت در افغانستان را تهدید کرده بتواند بلکه گروه اجیریست که برای تروریست صفتان دیگر چاکری میکند اما در برابر نیروهای حکومت افغانستان ( که از حمایت مردمی بی پیشینه برخوردار اند) هیچ کاری کرده نخواهند توانست .
جهان باید ازین رویداد ها درس عبرت گرفته و با تحکیم هر چه بیشتر روابط با حکومت افغانستان ، میکانیزمی را به میان آورد که مشترکا در جهت نابود سازی و ریشه کن کردن گروه های اجیر و تروریست قدم بردارند.
جهان باید با درایت و هوشیاری ، نگزارد تا تروریزم به وسیله فشار سیاسی علیه ملت ها و جامعه جهانی تبدیل گردد.
