مولوی امیر خان متفی وزیر امور خارجه افغانستان در دیدارش با حسن کاظمی قمی سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در کابل و هیئت ایرانی ، خواهان رهایی محبوسین افغان در ایران و حل مشکلات مهاجرین افغان در آن کشور شد.
سرپرست وزیر امور خارجه کشور در حالی خواهان رهایی محبوسان افغان در ایران و توجه به وضعیت پناهندگان افغان میشود که ظلم و ستم ایران بالای افغانهای مجبور به اوج خود رسیده است.
ایران از ملیونها افغانیکه نسبت مشکلات اقتصادی ، از سالها بدین سو در قلمروش زندگی میکنند، در چند زمینه به گونه ابزاری استفاده نموده و هیچ اصلی از حقوق انسانی و اسلامی را در برابر ایشان رعایت نمیکند.
افغانها در خاک ایران سخت ترین و شاقه ترین کار های ساختمانِ ، تعمیراتی ، سرک سازی ،ماشین کاری و… را انجام میدهند اما در بدل آن کمترین مزد را دریافت میکنند .
مالکان کار در ایران برای آنکه افغانها ساعتها بدون وقفه کار نمایند ، ایشانرا به استفاده از تریاک تشویق میکنند و در روز های نخست ، تریاک را بطور رایگان به ایشان توزیع میکنند تا آنکه به استفاده از تریاک عادت کنند. سپس تازمانیکه توان کار داشته باشند فقط دربدل دادن تریاک استفاده کرده بعداً برکنارش میکنند وکسی به داد آن نمیرسد.
از جمله حدود 5 ملیون معتادیکه درافغانستان داریم ، بیشتر از 4 ملیون آن در ایران معتاد شده اند. حکومت ایران این همه بیداد را به چشم سر میبیند و خاموشانه از آن حمایت میکند.
حکومت ایران از موجودیت افغانها در خاک خود به عنوان یک کشور میزبان پذیرایی نمیکند بلکه به گونه های مختلف از ایشان استفاده های ناجایز و غیر قانونی میکند. سپاه پاسداران ایران که با صلاحیت ترین ارگان در سطح ایران است ، از سالها بدین سو افغانان را جمع آوری کرده و در جنگ های بیگانه از آنها استفاده ابزاری کرده است . لشکر فاطیمیون سپاه پاسداران در طول سالهای متمادی ، با استفاده از تبلیغات مذهبی جوانان افغان را استخدام و به جنگ در کشور سوریه فرستاده است.
از روزیکه جنگ در اوکراین آغاز شده است ، سپاه پاسداران ،روند جذب نظامیان پیشین افغاان و فرستادن ایشان در جنگ اوکراین را به نفع روسیه آغاز کرد که این روند تا اکنون ادامه دارد.
رد مرز نمودن غیر قانونی و دور از هرگونه عاطفه بشری ، مورد دیکریست که پولیس ایران برای بی سر نوشت کردن افغانها از آن کار میگیرد.هزار ها خانواده افغان وجود دارد که شماری از اعضای ان در داخل ایران باقی مانده و شماری دیگر از جانب پولیس با بی رحمی تمام رد مرز شده اند.
هم اکنون هزاران افغان در قید پولیس بی رحم ایران قرار داشته و برای رد مرز شدن دقیقه شماری میکنند.
هزاران افغان دیگر که از جاده ها جمع آوری و به زندان فرستاده شده اند ، حتی سالها را در عقب میله های زندان و شکنجه پولیس ایران گذشتانده اند بدون آنکه مدرک آشکارجرمی و یا قانون شکنی را داشته باشند.
افغانهای بازگشته از ایران ، بد ترین و هولناکترین حکایت ها از رفتار غیر انسانی پولیس ایران در هنگام باز داشت را به عنوان تلخترین خاطره های زندگی خویش بیان میکنند.
ایران هیچگونه حقی برای پناهندگان افغان قایل نیست وهمه آنها را به چشم بد ترین دشمن میبیند.
با آنکه اداره ( یو – ان – ایچ – سی – ار) کمشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان بار ها از ایران خواسته است تا حقوق پناهندگان را موافق با میثاق های قبول شده حقوق بشر رعایت نماید ، ایران هیچ التفاتی به این اصل جهانی ندارد.
اکنون که وزارت خارجه افغانستان به این موضوع مهم پرداخته است، باید انرا بصورت جدی پیگیری نموده و در همکاری با ( یو – ان – ایچ –سی –ار) بکوشد تا تنها مسله تبادله زندانیان نه بلکه مسله حقوق پناهندگی و جلو گیری از استخدام افغانها در جنگ های بیگانه را نیز بصورت جدی و همه جانبه پیگیری نماید. همچنان افغانها باید تا زمانیکه در خاک ایران بسر میبرند ، از تمام حقوق خویش از جمله حق اموزش و تحصیل بر خوردار گردند.
حکومت افغانستان باید به عنوان مدافع حقوق تمام اتباع کشور، مسوولیت شرعی و قاننی خویشرا در قبال ملیونها افغان مظلوم در ایران بجا اورد
