شام گذشته انفجار مهیبی دریک واسطه مسافر بری شهری نوع کاستر در مربوطات ناحیه سیزدهم شهر کابل بیش از ده کشته و بیست زخمی بر جاگذاشت .
این حمله انفجاری ؛ بیشتر برادران اهل تشیع و هزاره ما را هدف قرار داده است .
اگر چند گروه های اجیری وجود دارند که مسوولیت چنین رویداد ها را در مواقع مختلف بر عهده میگیرند اما با درنظر داشت زمان وقوع این رویداد ، باید دانست که در عقب ان کدام گروه کوچک نه بلکه شبکه های بزرگی قرار دارند که نمیخواهند روابط منطقوی و جهانی افغانستان توسعه یافته و این کشور از بنبست تجاری و ترانزیتی ، رهایی یابد.
این انفجار دقیق در زمانی صورت میگیرد که هیت عالیرتبه افغانستان به رهبری معاون اقتصادی ریاست الوزرا ملا عبدالغنی برادر اخند در ایران با مقامات بلند رتبه انکشور دیدار ها و قرار های سودمند داشته است.
افغانستان و ایران به مثابه دوکشور همسایه و هم کیش ، در پی توسعه و گسترش روابط تجاری، ترانزیتی و سرمایه گزاری در سکتور های مختلف اند.
تازه هردو کشور درین دیدارها تعهد کرده اند که بندر چاه بهار را به عنوان بهترین گزینه برای توسعه تجارت و ترانزیت ، مورد استفاده بیشتر قرار میدهند.
در چنین شرایط که هردو کشور در پی تقویه روابط و استفاده بهتر از امکانات دست داشته شان بمنظور تامین بهتر منافع مشترک اند ، سازماندهی چنین جنایات اشکار جنگی و کشتار بیگناهان ،انهم در غرب کابل و هدف قرار داده برادران اهل تشیع و هزاره افغانستان ، میتواند تلاشی برای ایجاد بی اعتمادی میان ایران و افغانستان و همچنان نا امن جلوه داده افغانستان برای انانی باشد که میخواهند سرمایه گزاری های شانرا درافغانستان توسعه داده و بر سکتور های تولیدی واستخراج معادن درافغانستان تمرکز کنند.
انانیکه میخواهند افغانستان برای همیش در گرو محاصره اقتصادی ، فقر تنگدستی و احتیاج باشد ، به هر هیله و نیرنگ ممکن ، جلو پیشرفت و تطبیق برنامه های انکشافی درافغانستان را میگیرند.
واما انچه که مهمتر از پندار های مغرضانه و بشر دشمنانه انهاست اینست که افغانستان به یک خانه امن برای همه افغانها و انانیکه میل دارند درافغانستان سرمایه گزاری کنند ، تبدیل گردیده و هیچ تهدید بالفعل وجود ندارد .
رویداد هایی شبیه حادثه غم انگیز شام گذشته ، در بزرگترین کشور ها و شهر ها هم اتفاق می افتد اما این اتفاق ها نمیتواند تاثیری بر میزان امنیت و مصوونیت مردم داشته باشد .
از جانب دیگر هم افغانستان و هم ایران این نکته را بیشتر و بهتر میدانند که حرفای انها در منطقه و جهان سعی خواهند کرد تا فضای بی اعتمادی را میان هردو کشور تقویه نمایند اما سیاست های راستین حکومت افغانستان ،این واقعیت را بر همه هویدا کرده است که این کشور با حسن نیت در پی تقویه روابط و همکاری ها با کشور های منطقه و جهان است .
بهترین نمونه این سیاست همانا موضعگیری افغانستان در قبال اب هیرمند بود که هیت ایرانی را به داخل دعوت کرده و اجازه داد تا در جا های مورد نظر عمق اب را بصورت کارشناسانه مورد معاینه قرار دهند.
این کار سبب از میان رفتن سو تفاهمات و شک وتردید ها شده ،نگذاشت تا روابط دوکشو تیره شود .
آنچه مهمتر است اینست که چنین رویداد ها باید با همکاری هردو کشور ریشه یابی شده و نتایج ان نیز به سمع ملت های افغانستان و ایران رسانیده شود.