مقامات افغانستان و ایران از نشست دوجانبه پیرامون بررسی و از میان بردن تنش های مرزی میان دو کشور خبر میدهند.
تنش های مرزی اگر چند تا حال میان دو کشور خیلی ها نگران کننده نبوده و هردو جانب از تدبر و احتیاط در همچو موارد کار گرفته اند ، اما گاه گاهی تبلیغات رسانه ای فراترازتنش ها و نزاکت های به میان امده در مرز بوده است .
در کنار ان مردم دو کشور شاهد رخداد هایی چون گرفتاری قاچاچیان سنگ های قمیتی ، دالر امریکایی ، مواد مخدر و سایر اشیای ممنوعه در مرز های مشترک هردو کشور اند و اخبار مرتبط با همچو رویداد ها را همواره دریافت میکنند.
گذشته از ان شماری از ماموران دولتی در هردو کشور دیدگاه های متفاوتی نظر به قضایا و مناسبات میان هردو کشوردارند که بازتاب انها در رسانه ها گاه گاهی موجب سو تفاهم ها و تبصره های گوناگون میگردد.
برخی از افراد و گروه ها نیز در پی دامن زدن به اختلافات و تنش ها میان کابل و تهران اند و پیوسته مطالبی به نشر میسپارند که باعث ایجاد و تقویه بدبینی میان ملت ها و حکومت ها گردد.
در رابطه به تنش لفظی ایکه دو روز قبل در ناحیه اسلام قلعه رخ داده بود خبر های ضد ونقیض و توام با مبالغه و اغراق به نشر رسید.
حتی کار به جایی کشید که شماری از رسانه ها گزارش دادند که هردو کشور نیرو های خویشرا به صوب مرز اسلام قلعه در حرکت دراورده اند در حالیکه هیچگاهی چنین نبوده است بلکه ماموران مرزی روی مسله عبور باز گشت کننده های افغان از مرز اسلام قلعه بحث های لفظی داشته اند.
افغانستان و ایران در حدود هشتصد کیلو متر مرز مشترک دارند که در بر دارنده اراضی گوناگون از جمله ناهموار ، ارتفاعات و فراز و فرود است که پیوسته مورد سواستفاده قاچاقبران مواد مخدر و انسان قرار دارد.
شمارکسانیکه بگونه غیر قانونی ازین مرز تردد دارند بیشتراز شماریست که با پاسپورت و ویزا رفت و امد میکنند.
این قاچاقچیان با نیروهای مرزی مقابله مسلحانه داشته و همواره بر هردو جانب تلفات وارد میشود.
درین اواخر قاچاقبران احجار قیمتی و دالرنیزبا انها پیوسته وموجی از فعالیت های غیر قانونی را سازمان داده اند.
این امر از هردو کشور میطلبد تا بمنظورجلوگیری از تشنج ، سو تفاهم ،وهمچنان حفظ ارامش در طول مرز مشترک،تدابیری اتخاذنمایند که از هر گونه تحرک غیر قانونی جلو گیری به عمل اید.این امر ایجاب کمیته های مشترک در بخش های اختصاصی مانند مبارزه با مواد مخدر ،قاچاق انسان قاچاق احجار کریمه و ارزهای خارجی را مینماید.
گفتگو، تبادل اطلاعات و بحث روی تدابیر مشترک در مرز مشترک باید یکی از اولویت های کاری هردو طرف در مرزباشد.
همه میدانند که دوام اینگونه تحرکات و تردد افراد مسلح در طول مرز مشترک میتواند بیم دهنده مشکلات امنیتی برای هردو طرف نیز باشد لذا در صورت نیاز باید افغانستان و ایران روی تشکیل قطعات مشترک حفاظت از مرز ها نیز غور نمایند.
طبعیت قاچاقچیان مواد خدر وانسان اینست که در مناطق نا امن میتوانند فعالیت بیشتر و گسترده تر داشته باشند. این نوع گروه ها به سادگی مانند اجیران جنگی نیز استخدام شده میتوانند .
با درنظرداشت انچه گفته امد،اتخاذ تدابیر مشترک بمنظور حفظ مرز های مشترک یک امر ضروری وحیاتی میباشد که مقامات امارت اسلامی افغانستان و جمهوری اسلامی ایران باید به ان اولویت داده و در صدر توجه خویش قرار دهند
