دولت پاکستان در ماههای اخیر رویکردی سختگیرانه و ناعادلانه نسبت به مهاجرین افغان در پیش گرفته است. این سیاستها نه تنها فشار روانی و اقتصادی شدیدی بر مهاجرین افغان وارد کرده، بلکه به تنشهای اجتماعی و سیاسی در داخل پاکستان نیز دامن زده است.
یکی از موارد نگرانکننده، تعیین زمان کوتاه برای بازگشت مهاجرین افغان به کشورشان است. دولت پاکستان در حالی این مهلتهای کوتاه را تعیین میکند که مهاجرین برای بازگشت به افغانستان به زمان و برنامهریزی دقیق نیاز دارند. بسیاری از این مهاجرین دارای کسب و کارهای کوچک مانند دوکانها و کراچیها هستند که باید آنها را بفروشند یا تحویل دهند. این کار نیازمند زمان و امنیت است، اما متأسفانه، نیروهای پولیس پاکستان با مهاجرین به شدت بدرفتاری میکنند و حتی اجازه نمیدهند آنها اموال خود را با آرامش و اطمینان جمعآوری کنند.
پولیس پاکستان به طور مداوم مهاجرین افغان را در خیابانها متوقف کرده، جیبهایشان را خالی میکند و حتی گوشیهای همراهشان را با زور میگیرد. این رفتارها نه تنها نقض آشکار حقوق بشر است، بلکه نشانهای از ضعف دولت پاکستان در کنترل نیروهای خود و رعایت قوانین بینالمللی است. سوال اینجاست که چرا دولت پاکستان به این وضعیت ادامه میدهد و چرا جلو اینگونه رفتارهای ناعادلانه و بیرحمانه را نمیگیرد؟ آیا دولت واقعاً از این اقدامات پولیس خود بیاطلاع است یا به نوعی آنها را تأیید و حمایت میکند؟
نکته دیگر این است که دولت پاکستان به جای مقابله با تهدیدهای جدی مانند تحریک طالبان پاکستان (تی تی پی) و سایر گروههای مخالف، تمرکز خود را بر مهاجرین بیدفاع افغان گذاشته است. این رویکرد، تنها نشانهای از ناتوانی دولت در مقابله با چالشهای داخلی است و در عوض، مهاجرین را به عنوان اهداف آسان برای نشان دادن قدرت به مردم خود انتخاب میکند.
این وضعیت میتواند پیامدهای جدی برای دولت پاکستان داشته باشد. اگر دولت پاکستان به ظلم و ستم علیه مهاجرین ادامه دهد، این احتمال وجود دارد که مهاجرین عقدههای خود را به درون صفوف مخالفین دولت بیاورند و به سقوط آن کمک کنند. مهاجرین جوانی که امروز تحت فشار و ظلم قرار دارند، ممکن است فردا به مخالفین دولت پیوسته و در سقوط آن نقش کلیدی ایفا کنند.
دولت پاکستان باید درک کند که ادامه این رویکرد تنها باعث تشدید تنشها و افزایش نارضایتی در میان مهاجرین و جامعه بینالمللی خواهد شد. به جای اعمال فشار و ظلم، دولت پاکستان باید به فکر یافتن راهحلهای عملی برای مشکلات داخلی خود باشد و از ایجاد تنشهای بیمورد با مهاجرین افغان خودداری کند.