جنگ در فلسطین دیگر صرفاً یک تقابل میان حماس و اسرائیل نیست. آنچه در این سرزمین رخ می‌دهد، یک تراژدی انسانی است که نه تنها نشان‌دهنده نقض حقوق بشر بلکه نمایان‌گر بی‌توجهی جامعه جهانی به درد و رنج مردم بی‌گناه است. هر روزه، تصاویر وحشتناک از بمباران‌های هوایی بر روی کمپ‌های بیجاشدگان و بیمارستان‌ها منتشر می‌شود و در کنار آن، گزارش‌هایی از جان‌باختن و ناپدید شدن تعداد زیادی از غیرنظامیان به گوش می‌رسد. در این فضا، سوالاتی کلیدی مطرح می‌شود: چرا صدای قربانیان این کشتارها به گوش کسی نمی‌رسد؟ چرا جامعه بین‌المللی در برابر این فجایع سکوت کرده است؟
حملات هوایی اسرائیل به مناطقی مانند بیت لاهیا و جبالیا نه تنها جان بسیاری از مردم را می‌گیرد، بلکه زندگی خانواده‌ها و جوامع را به نابودی می‌کشاند. در یک حمله اخیر، اداره بهداشت حماس در غزه گزارش داد که دست‌کم ۹۳ نفر کشته یا ناپدید شده‌اند. این آمار تنها یک نمونه از فجایع انسانی است که روزانه در این سرزمین رخ می‌دهد. تصاویر دلخراش اجساد کودکان و بزرگسالان، که لای پتو پیچیده شده‌اند و در کنار آوارها قرار دارند، به وضوح نشان می‌دهد که این جنگ چه تأثیرات وحشتناکی بر روی غیرنظامیان دارد.
متأسفانه، این کشتارها تنها به یک بارش تصادفی محدود نمی‌شود. در واقع، نیروهای نظامی اسرائیل به‌طور سیستماتیک زیرساخت‌های ضروری برای زندگی غیرنظامیان را هدف قرار می‌دهند. بیمارستان‌ها، مدارس و مراکز بهداشتی به جای این‌که از آسیب در امان باشند، به عنوان اهدافی برای حملات هوایی انتخاب می‌شوند. مدیر بیمارستان کمال عدوان در جبالیا در این زمینه اشاره کرده که بیمارستان به دلیل کمبود شدید اقلام پزشکی و پرسنل با مشکلات جدی مواجه است. او می‌گوید: «در بیمارستان کمال عدوان چیزی به غیر از اقلام مورد استفاده در کمک‌های اولیه باقی نمانده است». این وضعیت در شرایطی رخ می‌دهد که حتی یک جراحت کوچک نیز می‌تواند به دلیل عدم دسترسی به درمان، جان فرد را به خطر بیندازد.
در این میان، سوال بزرگ این است که چرا جامعه جهانی به ویژه کشورهای غربی در برابر این فجایع سکوت کرده‌اند؟ آیا این سکوت به دلیل تعصبات سیاسی و منافع اقتصادی است؟ هنگامی که یک حادثه کوچک در کشورهای دیگر اتفاق می‌افتد، رسانه‌ها و سیاستمداران غربی به سرعت واکنش نشان می‌دهند و حقوق بشر را مورد تأکید قرار می‌دهند. اما در موضوع فلسطین، این واکنش‌ها به شدت ضعیف و غیرمؤثر است. آیا قربانیان فلسطینی کمتر از دیگر انسان‌ها ارزش دارند؟
سکوت در برابر این فجایع نه تنها ناعادلانه است، بلکه به نوعی همدستی با این کشتارها نیز به شمار می‌آید. حقوق بشر باید برای همه انسان‌ها، بدون توجه به ملیت، دین یا سیاست، معتبر باشد. کشتار غیرنظامیان در فلسطین باید در کانون توجه جامعه جهانی قرار گیرد و هرگونه بهانه‌ای برای عدم اقدام پذیرفتنی نیست.
پیامدهای انسانی این جنگ بسیار فراتر از آمار و ارقام است. خانواده‌ها و جوامع به طور مداوم در حال سوگواری هستند و آسیب‌های روحی و روانی این حملات بر روی نسل‌های آینده تأثیر خواهد گذاشت. کودکان فلسطینی که شاهد این فجایع هستند، به احتمال زیاد با مشکلات جدی روحی مواجه خواهند شد و این می‌تواند بر رشد و توسعه آنان تأثیر منفی بگذارد. این نسل آینده باید با بار سنگین این فجایع زندگی کند و برای آن‌ها باید یک آینده روشن و امن فراهم شود.
باید به یاد داشته باشیم که تنها راه‌حل پایدار برای این بحران، ایجاد یک اقدام بین‌المللی هماهنگ است. این اقدام باید شامل فشار بر دولت اسرائیل برای توقف حملات علیه غیرنظامیان و حفاظت از حقوق بشر باشد. همچنین، جامعه جهانی باید به‌طور جدی و مستمر به بحران انسانی در غزه رسیدگی کند و کمک‌های انسانی و پزشکی را به غیرنظامیان آسیب‌دیده ارائه دهد.
این اقدام باید شامل تلاش برای ایجاد یک راه‌حل پایدار برای مسئله فلسطین باشد. گفتگوها باید به شکلی جدی و بدون تعصبات سیاسی برگزار شود تا حقوق هر دو طرف به رسمیت شناخته شود و به یک صلح پایدار و عادلانه منجر شود.
در نهایت، کشتار غیرنظامیان در فلسطین نه تنها یک تراژدی انسانی است، بلکه یک آزمون جدی برای وجدان بشریت است. سکوت در برابر این فجایع، نه تنها بی‌توجهی به درد و رنج انسان‌هاست، بلکه گناهی بزرگ در تاریخ بشر به شمار می‌آید. ما باید به عنوان یک جامعه جهانی، فریاد قربانیان این کشتارها را بشنویم و برای احقاق حقوق آنان اقدام کنیم. بدون اقدام مؤثر و همبستگی جهانی، این چرخه خشونت و کشتار ادامه خواهد داشت و این فاجعه انسانی به نسل‌های آینده منتقل خواهد شد. ما باید به تلاش‌های خود برای توقف این کشتارها ادامه دهیم و به یاد داشته باشیم که حقوق بشر باید برای همه انسان‌ها معتبر باشد.
خبرگزاری توانا
ابوذر صارم سرپلی
