شش جدی، روز سیاه در تاریخ افغانستان: یادآوری خیانت‌ها و ایستادگی ملت
ششم جدی 1358 هجری شمسی، روزی است که در تاریخ افغانستان به‌عنوان یک روز سیاه و ننگین ثبت شده است. در این روز، کشور عزیز ما شاهد یکی از بزرگترین و بی‌رحمانه‌ترین تجاوزات تاریخ خود بود. با ورود 220 هزار نیروی نظامی شوروی از مرزهای مختلف، افغانستان مورد حمله قرار گرفت. دولت مزدور وقت نیز در استقبال از این تجاوز ایستاد و به استقبال اشغالگران رفت. این روز یادآور دقایقی است که مردم افغانستان در برابر ظلم و تجاوز، با تمام وجود ایستادند.
تاریخ افغانستان همواره نشان داده است که تکیه بر دیوار ظالم و همکاری با قدرت‌های خارجی، به نابودی و تباهی می‌انجامد. کسانی که در آن زمان از تجاوز روس‌ها استقبال کردند، به نوبت و به‌دست همان کسانی که به آن‌ها پناه برده بودند، جان خود را از دست دادند و یا در راه‌های مختلف قدرت خود را از دست دادند. هیچ‌کدام از آن‌ها نتوانستند از سرنوشت شوم خود فرار کنند چرا که به‌جای تکیه بر مردم و سرزمین خود، به نیروهای متجاوز وابسته شدند.
این روز همچنین به‌خوبی نشان داد که متجاوزین حتی به نوکران خود هم رحم نمی‌کردند. حاکمانی که خود به دست شوروی بر سر کار آمده بودند، به‌دست خودشان از بین می‌رفتند و دیگرانی که به‌عنوان نوکر جدید منصوب می‌شدند، به‌زودی قربانی همین نظام می‌شدند. در نتیجه، کسی که از تجاوز استقبال کرده بود، فقط صد روز حکومت کرد و به فرمان متجاوزان توسط زیردستانش کشته شد. پس از آن، نوکر جدیدی جایگزین او شد و حکومتی که از آن سوی مرزها هدایت می‌شد، با تحولات مختلف روبه‌رو شد.
اما در مقابل این تجاوزات، مردم افغانستان که در دامان مادران قهرمان و مکتب اسلام پرورش یافته بودند، دست به دست هم داده و در برابر اشغالگران قد علم کردند. آن‌ها سوگند خوردند که برای آزادی کشورشان بجنگند و سرزمین خود را از ظلم و ستم نجات دهند. مردان دلیر این سرزمین با حمایت مردم قهرمان و شهیدپرور کشور، قیام را آغاز کردند و از هیچ چیزی ترس نداشتند. حتی با دست خالی و سلاح‌هایی کهنه و زنگ‌زده، آن‌ها علیه ارتش مجهز و ابرقدرت وقت جنگیدند.
شجاعت و عشق به وطن باعث شد که مجاهدین افغانستان هر روز به پیروزی‌هایی دست یابند و دشمن را مجبور به عقب‌نشینی کنند. در مقابل ارتش شوروی با تمام قدرت خود، مجاهدین از هیچ چیز هراسی نداشتند. هر روز با همکاری مردم، سنگرهای جدیدی برای مقاومت و مبارزه علیه اشغالگران ساخته می‌شد.
این جنگ نه تنها بر سر زمین، بلکه بر سر عزت و کرامت یک ملت بود. در نهایت، شوروی نتوانست ادامه دهد و پس از سال‌ها جنگ بی‌امان، به‌ناچار از خاک افغانستان عقب‌نشینی کرد. این شکست نه تنها برای شوروی بلکه برای تمام کشورهای وابسته به آن ضربه‌ای مهلک بود. کشورهای اتحاد جماهیر شوروی که به استقلال رسیدند، روسیه به کشوری ناامن و عقب‌مانده تبدیل شد.
ما این تجاوز ننگین شوروی و خیانت‌های عاملان آن را محکوم می‌کنیم و از جان‌فشانی‌های ملت افغانستان تقدیر به عمل می‌آوریم. این روز نه تنها یادآور جنایات اشغالگران، بلکه یادآور ایستادگی و مقاومت مردم افغانستان است که با خون خود نشان دادند که هیچ‌گاه تحت سلطه نیروهای خارجی قرار نخواهند گرفت.
با احترام به تمامی شهدا و مجاهدین عزیز که در این مسیر جان خود را فدای آزادی و کرامت وطن کردند، ما همواره به یاد آن‌ها خواهیم بود و به‌طور قاطع از استقلال و آزادی افغانستان دفاع خواهیم کرد.
خبرگزاری توانا
ابوذر سرپلی
