رسوایی در رسانههای جهانی، افشای ارتباط سردبیر بیبیسی با سیا و موساد و تهدیدات آن برای بیطرفی رسانها
در دنیای پرهیاهوی رسانههای خبری، بیبیسی به عنوان یکی از معتبرترین منابع خبری جهانی شناخته میشود. این شبکه خبری که در بسیاری از کشورها به عنوان نمادی از بیطرفی و دقت در ارائه اخبار و تحلیلها مطرح است، همواره بر این تاکید داشته که اخبارش بر اساس استانداردهای اخلاقی و بیطرفی مطلق تنظیم میشود. اما اخیراً خبری به شدت بحثبرانگیز منتشر شده که میتواند تاثیرات گستردهای بر اعتماد عمومی به این رسانه و دیگر رسانههای مشابه بگذارد.
این خبر حاکی از آن است که یکی از مدیران ارشد بیبیسی، که مسئولیت سردبیری برخی از مهمترین بخشهای خبری این شبکه را بر عهده داشته است، ارتباطات پنهانی با سازمانهای جاسوسی برجسته نظیر سیا (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا) و موساد (سازمان اطلاعات و عملیات ویژه اسرائیل) داشته است. این افشاگری نشان میدهد که این فرد ممکن است به صورت غیرقانونی و در چارچوب منافع اطلاعاتی و سیاسی این کشورها، دست به انتشار یا تحریف برخی اخبار و اطلاعات زده باشد.
مهمترین سوالاتی که این حادثه به ذهن میآورد، در مورد استقلال و بیطرفی رسانههای بزرگ جهانی است. چگونه ممکن است که رسانههایی با ادعای بیطرفی و حرفهای بودن در ارائه اخبار، از چنین روابطی مطلع نباشند یا حتی اجازه دهند که در سیاستگذاریهای خبری خود تحت تاثیر این روابط قرار گیرند؟ در واقع، این افشاگری نه تنها اعتبار بیبیسی را به چالش کشیده، بلکه بر شک و تردید عمومی در خصوص تمام رسانههای خبری بزرگ افزوده است. این مسأله همچنین تهدیدی جدی برای اصل بیطرفی خبری به شمار میآید.
در حالی که رسانهها معمولاً از فیلترهای مختلف و استانداردهای حرفهای برای نظارت بر اخبار و اطلاعات استفاده میکنند، این حادثه سوالاتی جدی در خصوص قدرت نفوذ سازمانهای اطلاعاتی در رسانههای بینالمللی مطرح میکند. بسیاری از کارشناسان رسانهای معتقدند که چنین روابطی میتواند به انتشار اخبار تحریف شده و یا سوگیریهای خاص منجر شود، به ویژه هنگامی که این روابط پنهانی باشند و برای مخاطب عمومی آشکار نشوند.
در این شرایط، رسانهها و خبرنگاران باید حساسیت بیشتری نسبت به انتخاب و نظارت بر افرادی که به ردههای مدیریتی میرسند، به خرج دهند. این واقعه هشدار جدی به تمام رسانههای جهانی است که برای حفظ اعتبار و بیطرفی خود، نیازمند شفافیت بیشتری در عملکردهای داخلی و ارتباطات خود با سازمانهای خارجی دارند. چرا که هرگونه ارتباط غیرشفاف با نهادهای اطلاعاتی میتواند تبعات منفی و از دست دادن اعتماد عمومی را به دنبال داشته باشد.
این افشاگری نه تنها بیبیسی را به چالش کشیده، بلکه به طور کلی میتواند باعث تغییر در سیاستهای خبری و شیوههای نظارتی بر رسانههای جهانی شود. بنابراین، ضروری است که رسانهها تلاش کنند تا استقلال خبری خود را حفظ کرده و از هر گونه سوگیری در ارائه اخبار اجتناب کنند. تنها در این صورت است که میتوانند به اعتماد مخاطبان خود ادامه دهند و در برابر فشارهای خارجی مقاوم بمانند.
آزاده قهرمان