پس از 15 ماه جنگ و بمباردمان شدید در غزه بالاخره اسراییل و حماس توافق کردند که آتش بس چند مرحله ای در معرض اجرا قرار گیرد.
بر مبنای این توافق در مرحله اول، آتش‌بس، دو طرف توافق کردند که به مدت مشخصی(شش هفته) از حملات نظامی خودداری کنند و زمینه‌های انسانی را برای تأمین نیازهای اساسی مردم فراهم کنند، همچنین تبادل زندانیان و تسهیل دسترسی به کمک‌های امدادی از دیگر نکات برجسته این توافق است. در مرحله دوم که با تطبیق مرحله اول توافق پیوست است بحث خروج کامل اسراییل از غزه و اتش بس دایمی مطرح خواهد بود.
اینکه مراحل آتش بس چگونه عملی میشوند وبا چگونه چالش های احتمالی روبرو خواهندشد، حرف دیگریست اما نفس تامین آتش بس که در نتیجه آن خروج نیرو های اسراییلی از رفح آغاز شد و مجاهدین حماس از سنگر ها بیرون آمده وبا استقبال گرم و آغوش باز مردم غزه روبرو شدند، پی آمد هایی دارد که از همین اکنون قابل لمس است.
پس از رویداد هفتم اکتوبر اسراییل اعلان کرد که حماس را کاملا نابود خواهد کرد و تازمان نابودی کامل این گروه جنگ هم ادامه خواهد داشت. اسراییل درین نبرد تنها نبود بلکه حمایت مستقیم ایالات متحده امریکا، برتانیا وشماری از اعضای اتحادیه اروپا را با خود داشت .همه دیدند که اسلحه و تجهیزات جدید از جانب امریکا به اسراییل داده شد تا بهتر بتواند مسلمانان را هدف قرار دهد و خود را از حملات موشکی در امان نگهدارد که سیستم ضد موشکی (تاد) نمونه آنست.
وقتی چند ماه از جنگ سپری شد واسراییل نتوانست مجاهدین را در غزه زمینگیرکند بلکه خود تلفات وخسارات زیاد نظامی را متحمل شد، برای توجیه ناکامی های خود نخست به شهر رفح حمله کرد و سپس مجاهدین حزب الله را در جنوب لبنان هدف قرار داد، درضمن حملات بالای زنان واطفال فلسطینی را نیز افزایش داد.
اما این هیله نیز نتوانست شکست صهیونیزم در برابرمسلمانان را توجه کند بلکه حملات مرگبار موشکی حزب الله، تل آویو و حامیانش را به لرزه دراورد تا آنجا که خانه نتانیاهو نیز مورد اصابت موشک قرار گرفت و خیالات باطل (گنبد آهنین) نقش بر آب شد.حتی سیستم پیشرفته (تاد) نیز نتوانست حملات موشکی حزب الله را مهار کند.ترور های پی در پی اسراییل ونشانه گرفتن رهبران حماس و حزب الله نیزهیچگونه تاثیری برمبارزه مجاهدان در برابر اسراییل نداشت. همان بود که طرح آتش بس با حزب الله روی صحنه آمد واسراییل که دعوی داشت حزب الله را نیز نابود میکند، باحزب الله داخل مذاکره شد و در نهایت آتش بس کرد.
خیال خام اسراییل و حامیانش این بود که با آتش بس در لبنان،همه قوت ها را بسوی غزه ورفح توجیه کرده و پیروز میدان خواهد شد اما با وجود توجیه همه نیرو ها و کشتار جمعی مردم ،که از جانب سازمان ملل و شورای امنیت آن سازمان نیز جنایت جنگی تعریف شد، اسراییل در برابر مجاهدین سربه کف فلسطینی به زانو درآمد و مفکوره نابودی حماس به مفکوره نشست و تعامل با حماس مبدل شد.
رژیم صهیونیستی در طول 15 ماه جنگ ، بمباردمان کشتارو جستجو، نتوانست حتی مکان گروگان های اسراییلی را که نزد مجاهدین حماس بودند،تثبیت نماید. درین مدن حدود 20000 نیروی نظامی خویشرا نیز از دست داد وشمار تانک های منهدم شده آن به حدود 5000 عراده رسید.ارتش اسراییل که بیشتر از اتباع کشور های دیگر ساخته شده است، با کمبود افرادجنگی روبرو شد زیرا مردم به رفتن در ارتش دل خوش نمی کردند.رونق بازارها وفابریکه های تولیدی اسراییل با چالش های بزرگ روبرو شد واقتصاد این کشور سخت زیان دید.
اسراییل در آخرین تحلیل، فرار از میدان جنگ را به بهانه صلح انتخاب کرد و به آتش بسی توافق کرد که ما درمرحله نخست پیاده شدن آن قرار داریم.
رژیم صهیونیستی با حماس (که اسراییل آنرا سازمان تروریستی دانسته وبرای ازمیان بردن آن کمر بسته بود) وارد مذاکره شد، برخی شرایط حماس را پذیرفت و از آنها خواست تا اسیران اسراییلی را رها کنند.
حماس محکوم به نابودی به مثابه همتای اسراییل در یک طرف میز مذاکره نشست و با اسرایییل توافق آتش بس را امضا کرد.
بدین ترتیب نه تنها حماس از میان نرفت بلکه از جانب اسراییل چون رقیب و همتا به رسمیت شناخته شد.
پیداست که حماس در توافق کنونی برنده اصلی جنگ است زیرا از سرزمین خویش مردانه دفاع کرد و هدف اصلی اش یعنی بیرون شدن نیرو های اسراییلی از رفح و غزه، درنتیجه این توافق عملی میگردد.
بازنده جنگ اسراییل و حامیان جنایتکارش اند زیرا نتوانستند حماس را نابود کنند بلکه حماس را به رسمیت شناختند و با او توافق آتش بس امضا کردند.
این پیروزی به ملت فداکار،صبورومجاهد فلسطین مبارک باد.
