پولیس پاکستان پس از چند روز وقفه، بار دیگربازداشت پناهجویان افغان را شدت بخشیده است. بازداشت های مجدد از روز سه‌شنبه گذشته در مناطق مختلف اسلام‌آباد از سر گرفته شده و صد ها مهاجر افغان طی آن بازداشت شده اند.
این عملیات تنها به بازداشت مهاجران غیر قانونی خلاصه نمیشود بلکه شامل مواردی از جمله اخذ تیلفونهای همرا،ضرب وشتم و اهانت شدید لفظی نیز همراه است.
خبرنگارانیکه میخواهند از برخورد خشن پولیس پاکستان با مردم تصویر برداری کنند نیز با ممانعت توام با خشونت روبرو میشوند.
در کنار ان انانیکه کوشش میکنند با تیلفون های همراه شان تصویر برادی کنند، مورد لت و کوب شدید قرار میگیرند.
اگر چند روند بازداشت و اخراج مهاجران افغان از پاکستان در یک سال گذشته توقف نکرده اما نوسانات وکاهش وافزایشی را درپی داشته است اما در چند روز اخیر، این روند شدت بیشتر کسب کرده است.
اینکه پاکستان چرا دست به اخراج بی رویه مهاجران افغان میزند؟ پی آمد این نوع اخراجها چیست؟ حکومت افغانستان و سازمان ملل متحدتاچه حدی مسوولیت های شانرا به جا کرده اند و بالاخره برای حل کوتاه مدت و دراز مدت این معضل چه باید کرد؟ پرسشهاییست که ذهن همه را به خودمعطوف داشته است.
طوری که گفته آمد،پاکستان تنهادرسه سال گذشته میزبان افغانها نیوده بلکه از حدود 50 سال بدین سو افغانهایی که بنابر دلایل اقتصادی ویا هم سیاسی و امنیتی ،کشور شانرا ترک کرده بودند،مهمان پاکستان وبرخی دیگر ازکشور ها بوده اند. پاکستان درین میان بیشترین افغانها را برای دهه ها میزبانی کرده است.
اما چه شد که پاکستان یکبار تصمیم گرفت تا همه افغانها را بدون رعایت اصول و موازین جهانی از جمله معیار های حقوق بشر،با اکراه وجبر دوباره به افغانستان بفرستد؟
انچه که از سوی مقامات پاکستانی گفته میشود،اینست که:
– افغانها از نگاه اقتصاد باردوش پاکستان اند و پاکستان توان برداشت این همه بار راندارد.
– افغانها در رویداد های امنیتی درپاکستان دست دارند.
در قسمت حرف نخست مقامات پاکستانی بایدگفت که هیچ افغان بار دوش حکومت پاکستان نیست و پاکستان هیچنوع امدادی را برای افغانها درنظر نداشته است بلکه برخلاف،سرمایه های افغانها در پاکستان و کار های تولیدی افغانها به ویژه تولیدات دستی،سبب رونق اقتصاد پاکستان نیز شده است.از سالها بدینسو قالین افغانی که درپاکستان به دست افغانها تولید میشود،به مارک ونام پاکستان در سراسر جهان به فروش میرسد.
وقتی جمهوریت درافغانستان سقوط کرد،پاکستان هوتل های قیمت بها رادر اسلام اباد و نقاط دیگر برای وارد شدن افغانها تخلیه کرد و قیمت های گزافی را برایش درنظر گرفت که تا اکنون افغانها این قیمتهای گزاف را میپردازند. افغانهاییکه درپاکستان به سر میبرند،در واقع عایدات پاکستان را بالامیبرند زیرا برای همه انها یا از خارج کمک های دالری صورت میگیرد واین دلر ها در داخل پاکستان به مصرف میرسد. پناهنده هاییکه درسه سال ونیم اخیر به پاکستان رفته اند همه وهمه مصرف کننده های دالردرپاکستان اند که سبب کنترول قیمت دالر وجلوگیری از بلند رفتن نرخ ان در برابر کلدار پاکستانی میگردد.
انهاییکه از سالهای قبل در پاکستان بودوباش دارند،همه صاحب کار و درآمدمالی اند.حتی شمار قابل ملاظه فابریکه ها،دکاکین لوکس و هوتل های مرغوب در سراسر پاکستان مربوط افغانهاست.آنها هم به پاکستان ملیه وتکس میدهند وهم شماری از پاکستانیان بیکار را باخود مصروف کارکرده اند.
لذا هیله پاکستان مبنی بر اینکه افغانها از لحاظ اقتصادی باردوش اند،از ریشه نادرست وغیر واقعیست.
ادعای دیگر مقامات پاکستانی اینست که افغانها در ناامنی های پاکستان دست دارند.
درین رابطه باید عرض کرد که ناامنی های پاکستان پدیده تازه نیست.از سالهای 2007 که تحریک طالبان پاکستان بصورت رسمی تشکیل و بیت الله محسود به صفت رهبر ان انتخاب شد وحتی قبل از تشکیل رسمی این تحریک نیز جنگ در مناطق قبایلی اغاز وشدت یافته بود.
پرسش اینست که چرا دربیست سال گذشته افغانها به دست داشتن درین نا امنی هامتهم نشدندکه اکنون این بهتان بر انها بسته میشود؟
هرگاه پاکستان بخواهدکه افغانهای تازه وارد به پاکستان را متهم کند، خیلی ها کودکانه خواهد بود زیر انهاییکه درسه ونیم سال گذشته افغانستان را ترک کرده اند،مخالفان سیاست دینی وحکومت هایی اندکه شریعت را پیاده میکنند. آنها چگونه میتوانند با تحریک طالبان پاکستان همدست شوند؟ دیگر اینکه افغانها بیشتردراسلام اباد وشهر های لوکس پاکستان اقامت دارند اما تحریک طالبان پاکستان در مناطق قبایلی فعالیت و مراکزدارند.
ارتش آزادی بخش بلوچ که ازمخالفان مسلح دیگر پاکستان است،تنها برای اعاده حقوق بلوچ ها فعالیت میکند که امکان جذب و همکاری افغانها رادرخود ندارد.
اینکه چرا پاکستان همواره دست به ادعا های نادرست زده و عرصه را برای افغانهای پناهنده تنگتر میکند،میتواند دلایلی داشته باشد که به برخی از آنها میپردازیم:
- پرده اندازی برناکامی های نظامی:
مبرهن است که پولیس و ارتش پاکستان در برابر حملات ارتش ازادی بخش بلوچ،تی تی پِی وگروه های دیگر،در بسا از موارد ناتوان به نظر خورده اندو حمله کنندگان توانسته اند اهداف مهمی را درشهر های بزرگ این کشور،اماج قرار دهند.لذا مقامات پاکستانی به بهانه دخالت افغانها میکوشند توجه را از ناتوانی نیرو های دفاعی وامنیتی خویش به سوی دیگر معطوف دارند.
- بدست اوردن اامتیازات بیشتر از اداره مهاجران سازمان ملل:
پاکستان که در طول پنج دهه گذشته از سازمان ملل متحد و اداره (یو ان ایچ سی ار) پول های گزافی را بدست اورده،اکنون میخواهد یکبار دیگر ان کمکهای گزاف را بدست وارد.
- فشار سیاسی برحکومت افغانستان:
هدف سوم پاکستان ازین مهاجر ستیزی اینست که حکومت افغانستان را زیر فشارهای مضاعف قرار داده و وادارکندکه خواستهای نامشروع اسلام اباد را بپذیرد.
ادامه دارد …….
