سرکنسول جمهوری اسلامی ایران در مزارشریف، اعلام کرد بر اساس فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران سیاست تعامل حداکثری با ملت افغانستان را دنبال میکند و معتقد است مسائل منطقه باید توسط خود کشورهای منطقه حل شود.
علیرضا احمدی همچنین با اذعان به میزبانی ایران از میلیون‌ها مهاجر افغانستانی، بر حسن نیت جمهوری اسلامی تأکیدوخاطرنشان کرد که ایران از هر اقدامی که به تأمین صلح و ثبات کمک کند، حمایت میکند.
احمدی همچنین از برنامه‌ریزی برای برگزاری یک نمایشگاه تجاری مشترک در مزارشریف خبر داد و بر لزوم پایبندی شرکت‌های گردشگری به دستورالعمل‌ها و خودداری از دریافت هزینه‌های اضافی تأکید کرد.
روابط ایران وافغانستان اگرچند دربرهه های جداگانه سیر تحولات اجتماعی وسیاسی در هردو کشور،گونه های از هم متفاوتی داشته است،اما نکاتی دران به عنوان مشترکات پایدار و خدشته ناپذیروجود داشته ودارد که تحولات سیاسی و اجتماعی ،کمتر میتواند انرا متاثر کند.
این مشترکات شامل چند نکته مهم واساسی میشود:
– دین وفرهنگ مشترک:
– مردمان افغانستان وایران دارای دین واحد مشترک(اسلام) اند که ارزشهای مشترک و تنیده در تارو پود مردمان هردو کشور دارد.ملت ایران بمنظور حفظ ارزشهای اسلامی با ایالات متحده مقابله نموده ورژیم وابسته یه این کشور را در1979 سرنگون کرد اما مقابله سیاسی و اقتصادی با امریکا تا هنوز ادامه دارد.
– افغانستان ازهمان سال بدین سود دوقدرت بزرگ جهان (اتحاد شورویوامریکا)را به زانودرآورد وهم اکنون در جریان جنگ سیاسی ،اقتصادی واستخباراتی با قدرت ها قرار دارد.
شعار رهبر انقلاب ایران نیز مردود دانشتن شرق و غرب واقامه حکومت اسلامی بود(نه شرقی نه غربی،جمهوری اسلامی)
– وابستگی های فرهنگی :
مردمان هردو کشور آریایی ودارای مشترکات یک فرهنگ بزرگ و قدیم اند. افغانستان وایران در یک حوزه مشترک تمدنی قرار دارند وداشته های تاریخی و فرهنگی،در میان هردو مشترک است.
– فرصت ها وچلش های اقتصادی:
افغانستان وایران دارای فرصت ها وچالش های مشترک در عرصه اقتصاداند.
نیاز به کالاها وتولیدات درداخل هردوکشو،موقعیت وابسته ترانزیتی به عنوان نکته وصل خاورمیانه،اسیای مرکزی،اسیای جنوبی واروپا،امکانات پروژه های بزرگ جهانی،وجود معادن ونفت سرشار در هردوکشور،فرصت های مهم اقتصادیست که کار برد معقول ان میتواندعرضه وتقاضارا در هردو کشور مدیریت راه را بسوی خود کفایی کامل باز کند.
محدودیت های صادراتی وبانکی،محدودیت سرمایه گزاری در بیرون وجذب سرمایه گزاری های بزرگ خارجی،محدودیت هاییست که هردو کشوربا آن دست وپنجه نرم میکنند.
طوریه اشاره شد،روابط حاکم در کابل وتهران،درگذشته زمینه های بیشتری برای همکاری درین عرصه را مهیا نکرده است اما انچه امروز جریان دارد،فضای مناسبی برای تمرکز روی مشترکات و محدودیت های افغانستان وایران است.
امارت اسلامی افغانستان و رهبری جمهوری اسلامی ایران هردو بدین باور اند که باید از سیاست تعامل نیک و منافع مشترک به عنوان دو همسایه مساوی الحقوق در برایرهم استفاد شود.
طوریکه سر کونسل جمهوری اسلامی درشهر مزار شریف یاد آوری کرده اند،رهبر انقلاب ایران خواهان سیاست تعامل با افغانستان اند و رهبری افغانستان نیز بار ها از تعامل و همسایگی نیک با جمهوری اسلامی سخن گفته اند.
ما درسه سال گذشته شاهد تحولات قابل ملاحضه ای در روابط سیاسی و اقتصادی هردو کشوراستیم.
سفارت امارت اسلامی در تهران وسفارت جمهوری اسلامی در کابل وهمچنان کونسلگری هادر شهر های مهم فعال اند.
سالانه هزاران دانش اموز افغان با استفاده از بورسیه های تحصیلی،در شهر های مختلف جمهوری اسلامی ایران تحصیلات شانرا در مقاطع لیسانس،ماستری و دکتورا دنبال میکنند که سرمایه بزرگ معنوی برای آینده افغانستان محسوب میشود.
اطاق های مشترک فرهنگی ایجادو نمایشگاه های مشترک اثار تاریخی برگزار میشوند.
بازار های کوچک مرزی در حل ایجاد اند وتلاش های مشترک ترانزیتی وتجارتی روز تا روز افزایش می یابند.بندر چاه بهار،امروز یکی از بنادر مهم برای واردات وترانزیت افغانستان است که تجار افغان را از محنت ومشکلات ترانزیتی نجات میدهد.
حجم واردات وصادرات میان هردو کشوربیشتر شده واز مرز3ملیارد دالرگذشته است.
توسعه فعالیت های مشترک اقتصادی،میتواند در اینده نزدیک،هردو کشور را ازلحاظ سیاسی نیز بی نیازومتکی بر اقتصاد ومنابع خودی نماید.
