خانه پر خاتو، بدنام سر پیرخاتو

خانه پر خاتو، بدنام سر پیرخاتو
«ضرب المثل وطنی به لهجه هزارگی »
ریش داران غم فردای قیامت نخورید
که گناه همه را کوسه به گردن دارد
«………………………………»
غلام علی صارم
بحث بحث مهاجرت است و مهاجرت یکی از پدیده‌های مهم و پیچیده دنیای معاصر است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داده است. هر ساله، شمار زیادی از افراد به دلایل مختلفی همچون جنگ، بحران‌های اقتصادی، تغییرات اقلیمی و نابرابری‌های اجتماعی، زادگاه خود را ترک کرده و به کشورهای دیگر پناه می‌برند. بر اساس آمار کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR)، تعداد مهاجران و پناهجویان در دهه‌های اخیر به طرز چشمگیری افزایش یافته است، به گونه‌ای که برخی کشورها میزبان جمعیت‌های بزرگی از مهاجران شده‌اند. این پدیده نه‌تنها چالش‌هایی برای کشورهای میزبان و مهاجران به همراه دارد، بلکه فرصت‌هایی را نیز برای توسعه اقتصادی و فرهنگی ایجاد می‌کند.
زمانی در تاریخ افغانستان می نوشتند که این کشور مرکز تلاقی فرهنگ هاست و آنچه عملا به مشاهده میرسید این بود که کابل شهری در مسیر تاجران مختلف کشور های مثل هند و چین وکشور های آسیای میانه وآسیای جنوبی قرار داشت. در حال حاضر نیز افغانستان کشوری است که از لحاظ جغرافیایی نقطه اتصال و یا پل ارتباطی بین کشور های آسیای میانه و آسیای جنوبی میباشد. این مهاجرت ها عملا بر فرهنگ و روابط سیاسی و اقتصادی کشور ما و سایر کشورها تاثیراتی را بجا گذاشته است.
بحث ما در این نوشته موضوع مهاجرت است، پدیده ای که میلیون ها نفر در سراسرجهان به آن گرفتار هستند.
آمار های سازمان ملل و سایر منابع معتبر تاسال 2023 تعداد مهاجران را در سراسر جهان 281 میلیون نفر تخمین کرده بود. که این همه مردم به دلایل مختلف مثل کار، تحصیل، جنگ، شرایط نامناسب اقتصادی، اوضاع نا بسامان سیاسی و… کشور خود را ترک و به کشوری دیگر پناه برده اند.
در آغاز سال 2024 اندکی تغییر در آمار متذکره آمد اما بعد از آن کدام احصائیه دقیق منتشر نگردیده است.
آنچه بیشتر به ما انگیزه نوشتن این مطلب کوتاه و تهیه ارقام و اعداد را بخشید این بود که امروز در کمترکشوری در جهان مهاجر از کشور دیگر وجود ندارد، اما کشور های هم هستند که مهاجر ندارند ویکی از این کشور ها کشور چین است که از دیگر کشور ها مهاجر ندارد اما در مقابل خود ده میلیون مهاجر در خارج دارند و حتی زمانی می گفتند که به احتمال قوی در کانادا لسان چینایی هم جز لسان های رسمی آن کشور گردد که البته این بدلیل کثرت نفوس مهاجرین چینایی ها در آن کشور بود. اما در مقابل هرچه جرم و جنایت و اعمال ضد بشری و قانونی در هر گوشه ای از دنیا که رخ میدهد و میداد مربوط به مهاجرین افغانستان میدانستندو همین اکنون هم میدانند، در حالیکه اکثرآ دروغ و تهمتی بیش نیست. با تهیه ارقامی که در ذیل میخوانید ثابت نمودیم که افغانستان کشوری است که نسبت به تعداد کثیری از کشور ها کمترین مهاجر را دارد و هرآنکه از افغانستان مهاجر شده بدلیل اکثرآ اقتصادی و همه دنبال کار و تهیه مخارج خانواده های شان هستند، نه خلاف ورزی های که اکثرآ بناحق به این مردم برچسپ زده می شود.
کشور های به اصطلاح مهاجر پذیر و یا کشور های که بیشترین مهاجر را پذیرفته و تاحدی امکانات زندگی حداقلی را نیز به ایشان فراهم نموده اند عبارت اند از :
1-امریکا 50 میلیون نفر 2-آلمان 16میلیون نفر 3-عربستان سعودی 13 میلیون نفر 4- روسیه 12میلیون نفر 5- بریتانیا 9 میلیون نفر 6- امارات متحده عربی 9 میلیون نفر 7- فرانسه 8 میلیون نفر 9- استرالیا 7 میلیون نفر 10- ایتالیا 6 میلیون نفر.
اینها ارقامی است از کشور های که رقم درشت مهاجر را دارند ارائه گردید که البته کشور های دیگر اروپایی و امریکایی هم وجود دارد که در مجموع مهاجرین آنها نیز به میلیون ها نفر می رسد. مثلا ترکیه، هالند، بلجیم، سویس، سویدن و…. که با روحیه انسان دوستی هرکدام تعداد زیادی از مهاجرین را پذیرفته اند.
اما کشور های که در سایر کشور ها مهاجر دارند یعنی عده ای از ساکنین شان به نسبت عواملی که قبلا متذکر شدیم سرزمین آبایی و زادگاه خود را ترک نموده اند و ما تعدادی را که نسبتا برجستگی دارند ذیلا می نگاریم:
1-هند 18 میلیون نفر 2- مکزیک 11 میلیون نفر 3- روسیه 8/10 میلیون نفر 4- چین 10 میلیون نفر 5-سوریه 5/8 میلیون نفر 6- بنگلادیش 8/7 میلیون نفر 7- پاکستان 3/6 میلیون نفر 8- اوکراین 1/6 میلیون نفر 9- فلیپین 6 میلیون نفر 10 – ایران 6میلیون نفر ( مهاجرین ایران در سایر کشور ها بالای شش میلیون نفر است که در امریکا و کانادا و آلمان و…. زندگی می کنند و به نسبت مهاجرت های زیاد غیر قانونی تعداد کثیری از آنها به ثبت نرسیده است ) 11- افغانستان 9/5 میلیون نفر.
چنانچه مطالعه می فرمایید افغانستان در بین کشور های که تعداد زیاد مهاجر دارند، کمترین مهاجر را دارد.
سوال ما اینست که در مجموع طبق آمار های بین المللی 281 میلیون نفر مهاجر هستند، حدود 9 برابر کل نفوس افغانستان ولیکن در همه سخن از مذمت مهاجر افغانستانی است و هر جرم و جنایتی که صورت می گیرد به مهاجرین افغانستان نسبت می دهند. به عنوان نمونه یک وقتی جنایت کاری را در ایران به اسم خفاش شب دستگیر نمودند که تعدادی از زنها را به قتل رسانده بود، وقتی این جنایت کار دستگیرشد شخصی بنام تمسار فتح اللهی قبل از اینکه تحقیقی به عمل آید در مصاحبه ای که با دو روزنامه (ایران و سلام) انجام داد وگفت که این مرد افغانی است و همین بود که افغانها در همه جای ایران مورد ضرب و شتم و توهین و اهانت قرار گرفتند، جنایت هم قسمی بود که حدود 9 زن بصورت خیلی فجیع به قتل رسیده بود و اینکار احساسات هر انسانی را جریحه دار می سازد. ولی چند روز بعد ثابت شد که او علی رضا خوشرو و از قوچان مشهد بوده است. همین وضعیت در سراسر جهان همین اکنون جریان دارد. چند روز قبل ما شاهد اخراج سه مهاجر کشور مان از سویس بودیم، وقتی تعدادی انتقاد کردند که اینکار برخلاف قوانین بین المللی مهاجرت است، در جواب گفتند که اینها مجرم بودند.
دربیست سال حکومت مزدوران فراری ملامتی کشت، تولید و تورید مواد مخدر همه دنیا به دوش افغانستان بودو همه می گفتند که مواد مخدر همه دنیا در افغانستان تولید می شود ویا هفتاد فیصد مواد مخدر دنیای غرب از افغانستان است.
این یک تهمت آشکار بودکه با یک محاسبه ابتدایی میتوانیم ثابت کنیم که این همه تهمت است بالای افغانستان. زیرا اولا این مقدار تریاک در افغانستان تولید نمی شد و ثانیا افغانستان کشوری بود که امنیت نداشت و پولیس و نگهبانان مرزی افراد غیر مسلکی بودند و بقول اینها که نمیتوانستند مرز های کشور را به کنترول خود داشته باشند، اما خودشان که از امکانات بالا برخوردار بودند و مرز های شان در کنترول شان بود، چرا از ورود مواد مخدر جلوگیری نمی کردند؟
همینطور اگر مصارف تریاک را در کشور های مختلف بررسی کنیم باآنهم همان مقدار دروغی را که راجع به تولید تریاک در افغانستان می گفتند، مصرف یکی دو کشور را هم نمیتوانست تامین کند.
اما از افغانستان کسی دم در نمی آورد، وقتی گفته می شد که تریاک همه دنیا در افغانستان تولید می شود، از مسئولین این کشور حتی یک نفر هم پیدا نمی شد که از عزت و آبروی این کشور دفاع نماید.
ظاهرآ وزارتی ساخته بودند بنام مبارزه بامواد مخدر و هم یک معینیت دیگر در وزارت داخله به همین منظور وجود داشت و اینها همه پولی را تحت عنوان مبارزه با مواد مخدر از منابع خارجی دریافت می کردند که این پول به نظر ما حق السکوت بود در برابر تبلیغات زهرآگین علیه افغانستان، این همه تبلیغات و سکوت بیشرمانه مسئولین باعث گردیده بود که افغانستان در سراسر جهان بنام کشور مواد مخدر، کشور وحشت و ترور شناخته شود. و آنچه امروز در سراسر جهان وقتی سخنان دروغ و توطئه های علیه مهاجرین افغانستان را می بینیم حاصل تبلیغات سوء و در واقع حساب شده قاچاقبران و مافیایی های بزرگ مواد مخدر است که مردم افغانستان را به بد نامی کشانده است و الا مردم این سرزمین در هر کجای دنیا مصروف کار و تهیه آب و نان خانواده های شان هستند و اگر دهقانی دست به کشت تریاک می زد دقیقا او را همین اراکین دولتی مجبور کرده بودند تا تریاک بکارد که این موضوع را ما در زمانش گفتیم و شرح دادیم و مورد تهدید هم قرار گرفتیم.
ما نمی گوییم که در بین مردم ما اعم از مهاجر و غیر مهاجر آدم زشت و خلاف کار اصلا وجود ندارد، دارد اما نه به پیمانه ای که گناه همه مجرمین دنیا را به دوش این مردم بار نمایند.
ما کشور های را سراغ داریم که تعداد متخلفین شان که همین اکنون در زندان ها بسر می برند بیش از نفوس افغانستان است، مجرم مجرم است، مهم نیست در کجا و از کجا. مجرم باید به سزای اعمالش برسد، اما نه اینکه بخاطر یک نفر که جرمی را مرتکب شده همه ساکنین کشور او را مجرم خطاب کرده و به درد سر اندازیم، زیرا این خود یک حرکت غیر انسانی است.
مردم کشور افغانستان طی چهار دهه و اندی بی نهایت رنج دیدند، این کشور مشت رقابت های قدرت های بزرگ را خورده، سالها میدان تمرین بازی های سیاسی بوده، سرزمینی که محل آزمایش مخرب ترین سلاح های قاتل بشریت قرار گرفته، همین اکنون دراین کشوردهها میلیون انسان زیر خط فقر زندگی می کنند و از هر لحاظ گرفتار رنج و درد و مصیبت هستند. با این همه سزاوار نیست که هرجرمی و هر خلافی بدون اینکه تحقیقی به عمل آید به این مردم نسبت داده می شود.
همین حالا تنها مهاجر هند و پاکستان و چین در سایر کشور ها بیشتر از نفوس همه افغانستان است، مگر این همه مهاجر انسانها پاک و منزه و یا به اصطلاح ما فرشته و ملائکه هستند و هیچ مجرمی در بین اینها نیست؟
ما از جامعه جهانی میخواهیم که بعد از این پندار های واهی شانرا در قسمت مردم و مهاجرین افغانستان واقعیت فکر نکرده و بی جا و بی مورد، بدون تحقیق و تعمق این مردمی را که بخاطر تهیه یک لقمه نان حلال برای خانواده های شد هزاران خطر را بجان خریده اند، مورد تهمت و اهانت های ناروا قرار ندهند و هیچگاهی بدون تحقیق، حکم به محکومیت این مردم رنج دیده ننمایند و در عوض به نکاتی که اکثرآ مثبت هست و عواملی که باعث مهاجرت این مردم گردیده بپردازند. والسلام