تاجران افغانستان و ایران برای تحکیم پیوندها و حمایت از زلزله‌زده‌گان در ولایت هرات یک شهرک رهایشی تحت نام( شهرک همدلی) ساختند.
خبرگزاری توانا: جمعی از تاجران افغانستان و ایران با هدف حمایت از زلزله‌زدگان قریه «بوتان» ولسوالی گلران هرات، یک شهرک مسکونی متشکل از ۴۶ واحد را به نام «شهرک همدلی» ساخته و گفته‌اند این اقدام به هدف تحکیم پیوند بین دو ملت صورت گرفته است.
این شهرک با همکاری تاجران و نهادهایی نظیر بنیاد مکتب‌ساز ایجاد شده و هزینه هر واحد مسکونی در آن ۸ هزار دلار برآورد شده است.
مسئولان تأکید دارند که این واحدها در برابر سرما، گرما و زلزله‌های با درجات بالا مقاوم هستند.
سعد خطیبی، مسئول بنیاد مکتب‌ساز افغانستان در مراسم افتتاحیه این شهرک شام گذشته دوشنبه ۱ ثور ۱۴۰۴ گفت: «ساخت شهرک همدلی طرح مشترکی بود که در جلسات ابتدایی در شهر مشهد توسط برادران افغانستانی و ایرانی تصویب شد و مراحل ساخت آن آغاز گردید».
به گفته او، پشتکار و تلاش تاجران دو کشور نشان داد دلسوزی بین ملت‌ها حاکم است و افغانستان ایران به عنوان دو کشور با داشتن مشترکات بالای دینی و فرهنگی باید این‌گونه ابتکارات برای هم به خرج دهند.
محمود سیادت، رئیس اتاق بازرگانی افغانستان و ایران، بیان کرد: «مردم ایران از نقاط مختلف کشور، حتی از دورترین نواحی که هرات را ندیده‌اند، در ساخت این شهرک و کمک به زلزله‌زدگان دیگر روستاها همکاری کردند و از طریق واسطه‌های ایرانی و افغانی به یاری شتافتند».
وی ادامه داد که، این شهرک گامی بزرگ تاجران دو کشور برای باز کردن راه همدلی بین دو ملت است و تلاش مردم ایران به خصوص تاجران این است که این مسیر همدلی تداوم یابد.
سیادت همچنین اشاره کرد که، هرات و مشهد دارای تاریخ، فرهنگ و گذشته مشترک هستند و این‌گونه اقدامات، پیوندهای ملت‌های دو طرف مرز را بیش از پیش تقویت می‌کند و راه برای بیگانگان می‌بندد.
مقامات محلی هرات نیز ساخت شهرک همدلی را یک گام بزرگ در حمایت از یکدیگر در روزهای دشوار توصیف کردند.
مولوی نوراحمد اسلام‌جار، والی هرات، تأکید کرد که کمک برادران ایرانی و سایر کشورها به زلزله‌زدگان افغانستان نشان‌دهنده درک مشترک ملت‌ها از هم است.
زلزله مرگ‌بار هرات که ویرانی‌های وسیعی نیز برجای گذاشت دهها قریه را با خاک یکسان کرده و زندگی‌های زیادی را متلاشی کرد.
در این بین اما تلاش مردم و به خصوص تاجران افغانستان و سایر کشورها باعث شد که قریه‌های تخریب شده دوباره احیا شده و امید به زندگی دوباره به ساکنان روستاهای آسیب دیده بازگردد.
