محمد ضیاء محبی
تحولات سیاسی در افغانستان باعث بی ثباتی اقتصادی در سراسر کشور گردیده، رکود اقتصادی در بازار های اقتصادی باعث بیکاری شمار زیادی از شهروندان کشور شده است. بر اساس ارزیابی برنامه توسعه سازمان ملل (UNDP) خطر اینکه 97 درصد از مردم افغانستان تحت خط فقر قرار گیرند وجود دارد. با وجود اینکه کمک هایی از جانب نهاد های بین المللی به افغانستان صورت گرفت اما با توجه به موجودیت مشکلات در میکانیزم توزیع کمک ها و بلند بودن آمار فقر در کشور هنوز مردم به نیاز های اساسی دسترسی ندارند. آمار های سازمان غذایی جهان (WFP) نشان می دهند که نزدیک به بیست میلیون انسان در افغانستان دسترسی به غذای کافی ندارند، بر اساس این آمار ها نزدیک به 9 میلیون نفر در افغانستان گرسنه اند و نزدیک به شش میلیون انسان حتی توانایی تهیه یک وعده غذا را هم ندارند.
سال 2022 از سالهای بسیار دشوار برای مردم افغانستان به حساب می آید، با نزدیک شدن فصل زمستان و سردی هوا در بسیاری از نقاط کشور خطرات جدی متوجه خانواده ها به خصوص زنان و اطفال می باشد. نبود برنامه درست اقتصادی، ترس سرمایه گذاران از وضعیت امنیتی و پالیسی های سختگیرانه حکومت نسبت به کسبه کاران باعث شده است تا سرمایه گذاران به دنبال خارج نمودن سرمایه های خود از افغانستان باشند.
مطابق به آمار ها بسیاری از خانواده ها توانایی تأمین غذای خود را ندارند، با این حال تهیه سوخت زمستان بسیار دشوار است، سردی هوا می تواند امسال فاجعه انسانی به بار آورد. نهاد های بین المللی فعال در افغانستان نیز شناخت درستی از نیاز ها ندارند؛ به همین دلیل کمک های صورت گرفته به صورت درست توزیع نگردیده و بسیاری از مستحقین از این کمک ها محروم مانده اند.
این در حالی است که هنوز هیچ میکانیزم مشخصی برای کمک های زمستان توسط دولت و سازمان های حقوق بشری اعلان نگردیده و مسیر های رفت آمد بسیاری از مناطق کوهستانی کشور در روز های نزدیک به دلیل سردی هوا و بارش برف مسدود می گردند.
