بحث در دهلی و گره در کابل
یار در خانه و من گرد جهان میگردم
آب در کوزه ومن تشنه لبان میگردم
سومین نشست مشاوران امنیت ملی کشور های آسیای میانه و هندوستان ، در دهلی نو بر گزار شد. درین نشست که هدف آن بررسی وضعیت امنیتی افغانستان و احتمال تهدید های تروریزم از خاک افغانستان به خارج از کشور خوانده شده است ، مشاور امنیت ملی کشور هندوستان آقای اجیت دو وال میگوید فعالیت شبکه های تروریسیتی در افغانستان قابل نگرانیست.
تاجاییکه به نگرانی جهان از ناحیه احتمال وجود و فعالیت گروه های تروریستی مربوط میشود، گروه هایی را که جهان یا به عباره دیگر کشور های غربی گروه های تروریستی میدانند در دو دهه گذشته نسبت به امروز بیشتر درافغانستان حضور و فعالیت داشته اند.
داعش گروهیست که بدون شک امروز در سر خط گروه های تروریستی در جهان قرار دارد و نگرانی از حضور و فعالیتش آنقدر زیاد است که گاه گاهی سوال بزرگنمایی این گروه را نیز از جانب برخی از کشور ها مطرح میکند .این گروه در زمان حکمروایی حامد کرزی و اشرف غنی حضور و فعالیت مشهود و ملموس درافغانستان داشت .ولسوالی های کوهستانات در فاریاب، درز اب در ولایت جوزجان ،اچین وشیرزاد ولایت ننگرهار ، خاک افغان ولایت زابل وبخش های از ولایت کندز شاهد حضور اشکار و نیرو مند.داعش یود . این گروه در آنزمان با چرخبال ها به صفحات شمال افغانستان انتقال داده میشد و این موضوع را شخص حامد کرزی نیز در دوران ریاست جمهوری اش به گونه اعتراض مطرح کرد.
ولسوالی درزاب ولایت جوزجان شاهد در گیری های بی مانند میان داعش و تحریک طالبان در انزمان بود که گزارش تلفات سنگین این نبرد ها در تمام شبکه های ملی و بین ا لمللی به نشر رسید. سر انجام وقتی داعش در محاصره قرار گرفت ، نیرو های حکومت قبلی مداخله کرده و حدود چهار صد جنگجوی گیر مانده را به بهانه اینکه گویا به نیرو های حکومتی تسلیم شده اند، با چرخبال ها به کابل انتقال دادند تا از محاصره نجات یابند.
ولسوالی شیرزاد ولایت ننگرهار نیزشاهد برخورد های مشابه بود . در ولسوالی خاک افغان ولایت ذابل اصلا کسی از داعش سوال هم نکرد که درینجا از کجا وبرای چه کاری امد اید.
به هر حال هدف ازین یاد اوری این بود که در انزمان هند و اسیای میانه با هم ننشستند تا از حضور گروه های ترو ریستی نگرانی کنند و بدون نماینده افغانستان روی راه های حل فکر کنند اما داعش امروز که نه جغرافیایی از افغانستان در دست دارد ونه هم قدرتی که با نیرو های مسلح افغانستان جنگ منظم ، رودر رو و دوامدار داشته باشد، چگونه مایه نگرانی از ناحیه تهدید به کشور های دیگر جهان میشود؟
نکته دوم اینکه گیرم این داعش از کار مانده مایه نگرانی برای منطقه و جهان باشد.، ایا رایزنی چند مشاور امنیتی از چند کشور منطقه میتواند گره این مشکل را بازنماید؟
چگونه میتوان بدون اجازه و همکاری نیرو های امنیتی و حکومت موجود افغانستان گره این مشکل را باز کرد؟
ایا ازبکستان ، تاجکستان و هند جای سابق ناتو را در افغانستان میگیرند و حملات نظامی را سازمان میدهند؟
مگر گنجایشی برای چنین کار در قوانین نافذه در جهان وجود دارد؟
همه میدانند که جواب همه این سوال ها ( نه ) است زیرا نه قدرت تصمیم گیری و نه هم ظرفلیت وتوانایی عملی انرا دارند و نه هم قوانین نافذه در جهان یا نورم های قبول شده حقوقی ، اجازه چنین کاری را میدهد.
نکته سوم اینست که چرا هیچ نشست و کنفرانس منطقوی در گذشته خالی از حضور حکومت افغانستان نیوده و اکنون چرا این نشست بدون حضور نماینده افغانستان بر گزار میگردد؟
ایا حکومت گذشته با داشتن حاکمیت در کمتر از نصف جغرافیای افغانستان و انتخابات های مردود و الوده برای افغانها و جهان، یک حکومت مهم برای جهان بود یا حکومت موجود افغانستان که در تمام جغرافیای کشور حاکم است ؟
هویداست که شماری از کشور های منطقه دنبال ثبات و امنیت در افغانستان نه بلکه خواهان انارشی وزیر فشار سیاسی قرار دادن حکومت موجود اند تا به اهداف ناجایز خود دست یابند. اما هیچ نیرویی به جز از نیرو های امنیتی موجود درافغانستان نخواهد توانست گروه هایی چون داعش را ریشه کن نماید زیرا یک سال ونیم گذشته این واقعیت را همگانی کرد که ان داعش نیرو مند قبلی ، دیگر جایی برای نفس گرفتن راحت در جغرافیای افغانستان ندارد.
اچر جهان در ّی نابودی داعش و رفع نگرانی ازین ناحیه برای خود است ، باید نیرو های امنیتی افغانستان را تقویه و تمویل نماید در غیر ان راه دیگری برای رسیدن به این مامول وجود ندارد.