اعلامیه مرکز فرهنگی و هماهنگی توانا و مرکز قزلباشان افغانستان
شش جدی، روز سیاه در تاریخ افغانستان: یادآوری خیانت‌ها و ایستادگی ملت
ششم جدی 1358 هجری شمسی، یکی از روزهای تاریک و سیاه تاریخ افغانستان است. در این روز، وطن عزیز ما شاهد یکی از بزرگ‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین تجاوزات تاریخ خود قرار گرفت. زمانی که 220 هزار نیروی نظامی شوروی با نقشه و برنامه‌ریزی دقیق از مرزهای مختلف افغانستان را مورد هجوم قرار دادند و این در حالی بود که دولت مزدور وقت، با خیانت و فریب، در استقبال از این تجاوز ایستاده و در کنار اشغالگران قرار گرفت.
این روز نه تنها یادآور ظلم و جنایات روس‌ها است، بلکه همچنین یادآور خیانت‌های کسانی است که به امید حمایت خارجی و قدرت‌های متجاوز، نه تنها جان خود بلکه سرنوشت ملت خود را فدای بیگانگان کردند. تاریخ افغانستان همیشه ثابت کرده است که تکیه بر دیوار ظالم و همکاری با قدرت‌های خارجی، به نابودی و تباهی می‌انجامد. کسانی که در آن زمان از ورود روس‌ها به کشور استقبال کردند، به‌نوبت و به‌دست همان کسانی که به آن‌ها پناه بردند، جان خود را از دست دادند و یا در تحولات داخلی قدرت خود را از دست دادند. هیچ‌کدام از آن‌ها نتوانستند از سرنوشت شوم خود فرار کنند، چرا که در مقابل مردم و سرزمین خود ایستاده بودند و به قدرت بیگانه و متجاوز وابسته بودند.
این روز همچنین به‌خوبی نشان داد که شوروی به نوکران خود نیز رحم نکرد. حاکمانی که به‌دست شوروی بر سر کار آمده بودند، نه تنها از سوی متجاوزان مورد بهره‌برداری قرار گرفتند، بلکه به‌دست خودشان از قدرت ساقط می‌شدند و نوکران جدید به‌زودی جایگزین آن‌ها می‌شدند. در حقیقت، کسی که از تجاوز استقبال کرد، تنها صد روز حکومت کرد و به فرمان متجاوزان، توسط زیردستان خودش کشته شد. بعد از آن، نوکر جدیدی به قدرت رسید و روند تحولات حکومتی در کشور همچنان ادامه یافت تا زمانی که روس‌ها خود از این خاک عقب‌نشینی کردند.
اما در مقابل این تجاوزات وحشیانه، مردم افغانستان که در دامان مادران قهرمان و در مکتب اسلام پرورش یافته بودند، دست به دست هم دادند و در برابر اشغالگران ایستادند. آن‌ها سوگند خوردند که تا آخرین قطره خون خود برای آزادی کشورشان مبارزه کنند و سرزمین خود را از ظلم و فساد نجات دهند. مردان دلیر این سرزمین، با حمایت مردم قهرمان و شهیدپرور کشور، قیام را آغاز کردند و هیچ‌گاه از هیچ چیزی ترس نداشتند.
حتی با دست خالی و سلاح‌هایی کهنه و فرسوده، این مجاهدین دلیر علیه ارتش مجهز و قدرتمند شوروی جنگیدند. شجاعت و عشق به وطن باعث شد که مجاهدین هر روز به پیروزی‌هایی دست یابند و دشمن را مجبور به عقب‌نشینی کنند. با هر روزی که می‌گذشت، مردم افغانستان با همکاری یکدیگر سنگرهای جدیدی برای مقاومت و مبارزه علیه اشغالگران می‌ساختند. این جنگ نه تنها جنگی برای حفظ سرزمین، بلکه جنگی بود برای عزت و کرامت ملت افغان که خواهان استقلال و آزادی در سایه یک حکومت اسلامی بودند.
این جنگ، جنگی طولانی و پرهزینه بود. شوروی با تمام قدرت نظامی خود وارد افغانستان شد و تلاش کرد تا این کشور را تحت سلطه خود درآورد. اما به‌واسطه مقاومت بی‌امان مردم افغانستان، شوروی نتوانست به هدف خود دست یابد و در نهایت مجبور به عقب‌نشینی شد. این شکست نه تنها برای شوروی، بلکه برای تمام کشورهای وابسته به آن ضربه‌ای مهلک بود. پس از شکست شوروی، کشورهای اتحاد جماهیر شوروی یکی پس از دیگری استقلال خود را اعلام کردند و روسیه به کشوری ناامن و عقب‌مانده تبدیل شد.
ما این تجاوز ننگین شوروی و خیانت‌های عاملان آن را محکوم می‌کنیم و از جان‌فشانی‌های ملت افغانستان تقدیر به عمل می‌آوریم. این روز نه تنها یادآور جنایات اشغالگران است، بلکه یادآور ایستادگی، مقاومت و فداکاری مردم افغانستان است که با ریختن خون خود نشان دادند که هیچ‌گاه تحت سلطه نیروهای خارجی قرار نخواهند گرفت. در کنار شهدای جنگ، از تمامی مجاهدین عزیز و مردم دلیر افغانستان که جان خود را فدای آزادی و استقلال وطن کردند، با افتخار یاد می‌کنیم.
این روز، روزی است که باید به‌عنوان یک نشانه از اراده مردم افغانستان برای استقلال و آزادی ثبت شود. از تمامی کسانی که در این مسیر جنگیدند و جان خود را فدای سرزمین خود کردند، تشکر و قدردانی می‌کنیم. همچنین به آنانی که در این مسیر از هر نوع خیانت و فساد خودداری کردند و در دفاع از میهن ایستادگی کردند، درود می‌فرستیم.
ما از تمامی جوانان و نسل‌های آینده می‌خواهیم که درسی از تاریخ بگیرند و در برابر تمامی تهدیدات داخلی و خارجی همچنان متحد و مقاوم بایستند. ما باید همواره حافظ استقلال، آزادی و کرامت وطن خود باشیم و در برابر هر نوع تجاوز، فساد و ظلم ایستاده و از آرمان‌های شهدای خود دفاع کنیم.
مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم هیچ‌گاه در تاریخ این سرزمین فراموش نخواهد شد. خون شهیدان ما همیشه چراغ راه آینده‌ساز کشور خواهد بود و راه استقلال و آزادی افغانستان با همت و همبستگی ملت افغانستان ادامه خواهد یافت.
ابوذر صارم سرپلی رییس مرکز فرهنگی و هماهنگی توانا و __
__مرکز قزلباشان افغانستان
