افغانستانامنیتگزارش ها

آیا تا حال با آزار و اذیت خیابانی مواجه شده اید؟

این سوالی است که تقریبا از ۲۰ دختر در ولایت هرات پرسیده شده که هر فرد پاسخ‌های مختلف و جالبی را داده اند.

پس از بیان این سوال با جواباتی چون: بسیار زیاد، زیاد، همیشه، گاهی، این که جزعی از کارهای روزمره هست، اوه چه سوالی قطعا و… هر کدام تجربیات خویش را شریک ساخته اند.

خبرنگار خبرگزاری توانا در ولایت هرات با ۲۰ دختر راجع به آزار و اذیت خیابانی صحبت کرده که از این میان تجربیات چهار دختر را به عنوان نمونه بازگو می‌نماید.

خبرگزاری توانا( چهارشنبه ۲۷ حمل ۱۴۰۴): آزار و اذیت خیابانی همیشه به شیوه‌های مختلف در جوامع مختلف از سوی مردان آن جامعه صورت گرفته و تا اکنون نیز جریان دارد که اکثرا قربانیان این عمل بانوان می‌باشند.

خانم سارا حبیب‌زاده در این خصوص می‌گوید:« می‌شود گفت که اکثر اوقات هنگام پیاده‌روی زمانی که به سوی محل کاری خویش می‌روم از سوی مردان حرف‌های عجیب و غریب زیادی را می‌شنوم که بسیار زیاد برایم آزار دهنده است. حتی بسیاری اوقات نمی‌توانم آن طور که دوست دارم به ظاهر خویش برسم زیرا از شنیدن حرف‌های نادرست می‌ترسم و واقعا برایم آزاردهنده است. با اینکه به ساده‌ترین حالت ممکن از خانه بیرون می‌شوم باز هم با آزار و اذیت خیابانی مواجه می‌شوم.»

در جوامع سنتی معمولا افراد دلیل مواجه شدن بانوان با آزار و اذیت خیابانی را داشتن آرایش و نوعیت پوشش بانوان دانسته و می‌گویند که، بانوان خودشان جلب توجه می‌کنند و این باعث می‌گردد تا مورد آزار قرار بگیرند.

اما در این خصوص خانم سارا بیان می‌دارد که، اصلا ربطی به ظاهر و پوشش زنان ندارد زیرا من دیدم که حتی بانوانی با داشتن سن زیاد و دخترانی با داشتن بهترین حجاب و ساده‌ترین شکل پوشش نیز دچار آزار و اذیت خیابانی قرار گرفته اند.

خانم بهار رحیمی اما تجربه متفاوتی را در بیان می‌دارد، وی می‌گوید:« در طول روز فقط به مدت پنج دقیقه بیشتر پیاده‌‌روی ندارم و به همین مدت زمان کم اکثرا با حرف‌ها، نگاه‌ها و رفتار مردهای جامعه بسیار زیاد آزار می‌بینم.»

وی همچنان بیان می‌دارد که، اکثرا این آزار و اذیت‌های خیابانی از سوی افرادی صورت می‌گیرد که مسن‌تر بوده یا هم میان‌سال می‌باشند و کمتر از سوی قشر جوان صورت می‌گیرد.

از سویی نیز بعضی دختران در ولایت هرات همه روزه با پدیده آزار و اذیت خیابانی مواجه هستند.

بانو کریمه می‌گوید:« در خانواده‌ای بزرگ شدم که از طفولیت داشتن حجاب و پایند بودن به اصول دین برای‌ما مهم بوده و پوشیدن چادر و حفظ حجاب حتمی است اما با وجود داشتن حجاب کامل و پوشیدن چادر باز هم بدون استثنا همه روزه با این پدیده مواجه می‌شوم و با صراحت گفته می‌توانم که نوعیت پوشش و ظاهر بانوان هرگز دلیلی برای جلب توجه و مورد آزار و اذیت قرار گرفتن آنان نمی‌تواند باشد.»

وی همچنان بیان می‌دارد که، آزار و اذیت خیابانی صرفا در لفظ و حرفی گفتن تمام نمی‌شود و در بسا موارد دختران و بانوان با آزارهایی چون: حرکات و اشارات غیر اخلاقی، تعقیب کردن، نگاه‌های آزار دهنده و پیگیر و گاها دست‌اندازی هایی نیز همراه می‌باشد.

بانو لاله امینی تجربه خویش را از این پدیده چنین بیان می‌نماید:« از نگاه‌ها و شنیدن حرف‌های نادرست و رکیک گذشته است، من گاها با آزارهای فزیکی نیز مواجه می‌شوم به نحوی که یک روز در حال عبور از خیابان بودم که مردی از داخل سچرخی که در حال حرکت بود با یک جهش خیلی سریع می‌خواست دستم را بگیر، هرچند من عقب رفتم و نتواست کاری کند اما در آن لحظه زیاد ترسیده بودم زیرا ممکن بود در وسط خیابان که چند قدم عقب رفتم من را ماشین بزند.»

روان‌شناسان می‌گویند که، پدیده آزار و اذیت خیابانی مصداقی از خشونت‌های جنسیتی می‌باشد که اکثرا از سوی قشر ذکور جامعه صورت گرفته و قشر اناث متضرر این پدیده می‌باشد با این حال گاهی ممکن است این نوع آزار و اذیت از سوی زنان انجام شود که متضرر مردان واقع می‌گردند.

آنان می‌گویند که، آزار و اذیت خیابانی می‌تواند به اشکال و انواع گوناگونی صورت بگیرد که شامل: نظرات و درخواست‌های غیر منطقی، تقاضاهای بی‌مورد، پیگیری و تعقیب، چشمک زدن، درخواست مشخصات و شماره تماس، لمس کردن، اهانت و تحقیر کردن از لحاظ قومی، نژادی، مذهبی و حقیر شمردن هویت جنسیتی، رفتارهای نژاد پرستانه، نظردادن در مورد ظاهر فزیکی فرد و ده‌ها مورد دیگر را می‌توان برشمارد.

بانو فریبا نورزایی روان‌شناس بیان می‌دارد:« پیامدهای منفی آزار و اذیت خیابانی از لحاظ اجتماعی، روحی و خانوادگی می‌تواند آسیب‌های بسیار جدی را برجای بگذارد. که می‌تواند سبب سلب امنیت اجتماعی گردد، افسردگی و اختلالات روحی و حس خودکم بینی در فرد بوجود آورد، احساس بدبینی به جنس مخالف که نهایتا به تنفر از جنس مخالف می‌انجامد، متزلل شدن پایه‌های عاطفی خانوادگی و در خطر واقع گردیدن آبرو و حیثیت خانواده و در نهایت موجب ترویج فساد اخلاقی در جامعه می‌گردد.»

بانو نورزایی در ادامه راهکاری برای کاهش آزار و اذیت خیابانی ارائه داده و می‌گوید:« افزایش امنیت اجتماعی از سوی مسئولین حکومتی، تعیین و اجرای قوانین می‌تواند برای کاهش دادن و کنترل این پدیده ناپسند و بالا بردن امنیت روانی برای شهروندان بسیار موثر واقع گردد.»

لازم به ذکر است که این بانوان تنگ شدن فضای اجتماعی و ایجاد محدودیت‌های روزافزون بر بانوان را دلیل عمده و اصلی ترویج یافتن، عادی شدن و افزایش آزار و اذیت خیابانی می‌دانند.

مطالب مشابه

جواب دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back to top button